Tanzania dagboek 24-8-2009

Tanzania dagboek 24 augustus.

Het weekend is voorbij. Ik heb afscheid genomen van de staf en van Linda die na de hogere hotel school 6 maanden in deze lodge werkte om ervaring op te doen.
Sef maakt van de thuisreis nog een kleine safari. Hij vind de weg langs de rivier waar altijd wat te beleven valt.
3 Giraffes staan met hun lange nekken de lekkerste blaadjes van de bomen te plukken.
Tot er een concurrent zich bij het vrouwtje meldt.
Hij snuffelt aan alle kanten,maar helaas ze heeft er geen zin in vandaag.
Op de uitgestrekte vlakte bekijken we nog de struisvogels die ons scherp in de gaten houden.
De avond tevoren had ik nog leuke gesprekken in het restaurants met Zuid Afrikanen en Libanezen.
De Zuid Afrikanen hebben hun tent nie afgesloten nie.
Ik zeg :als je hier straks een baviaan met je laptop onder zijn arm over het terras ziet lopen kun je er zeker van zijn dat die van jou is.
Ze lachen zich een aap.
Maar nu verder met vandaag
We rijden de Serengetti uit en vervolgen onze weg op een echte asfalt weg naar de stad Mwanza.
De jeep stop in een dorp waar we gelijk allerlei verkopers aan het raam krijgen.
Met de meest uiteenlopende koopwaar zoals vissen,pinda,s bananen,suikerriet,cola enz. enz.
Ik betaal een leuk meisje met een schaal bananen om een foto te maken.
Maar dat had ik beter kunnen laten. In een mum van tijd als bijen om de korf willen ze allemaal voor dat geld op de foto.

Op een gegeven moment heb ik drie kippen op mijn schoot,de man vraagt muzungu buy chicken from me.Today low price.
Ik doe het raampje dicht en maak hen duidelijk dat de sessie afgelopen is.
Het duurt nog lang eerdat de roep van muzungu , muzungu give us money wegsterft.
Terwijl Sef nog steeds weg is doet een man wat met touw aan de bumper.
Ah daar is Cef weer. Hoe was het ,oh ik heb wat boodschappen hier gedaan voor zijn vrouw en 6 kinderen.
Hij start de jeep maar waar zijn de boodschappen Sef?
Oh de vissen hangen met een touw aan de bumper en de halve boom bananen achter op het reserve wiel.
Dat wil ik zien. Ik stap uit , direct weer een kluwen zwarte kinderen om de buzungu te bekijken.
Wat zoveel betekent als blanke in het Swahili.
Inderdaad aan de bumper bengelen 4 grote nijlbaarzen. Achterop de pisangs.
Als we weer een tijdje gereden hebben blijft het toch naar vis stinken met de ramen open.
Maar ja een kniesoor die daar op let.
Lekker goedkoop hier zegt hij, ze waren in de aanbieding zou Annemarieke zeggen.
Cef glundert als hij de dikke fooi aanpakt en naar zijn vrouw en kinderen vertrekt.
Het was me dubbel en dwars waard.
Jammer om weer thuis te zijn.
Ik meld we weer in het hotel en krijg nu volgens zeggen een betere kamer.
Ik pak de koffer uit en zie dat alle planken uit de kast gejat zijn. Grote barst in de spiegel kan er ook nog wel bij.
De giga ijskast kan nog van nut zijn. En om Tv te kijken met je geen last hebben van een stijve nek.
Dat er weer geen internet is mag de pret niet drukken.
En van de grootbeeld tv die keihard aanstaat hebben we het vanavond niet.
Een meegaand type zoals ik laat zich niet zo gauw uit het veld slaan.
Vandaag werken we verder aan het project.