Tanzania safari dagboek 21-8-2010 - Reisverslag uit Dodoma, Tanzania van Wim Walraven - WaarBenJij.nu Tanzania safari dagboek 21-8-2010 - Reisverslag uit Dodoma, Tanzania van Wim Walraven - WaarBenJij.nu

Tanzania safari dagboek 21-8-2010

Door: wimwalraven

Blijf op de hoogte en volg Wim

11 Juni 2011 | Tanzania, Dodoma

Tanzania dagboek 21 augustus 2009.

Sef die mijn chauffeur is voor de komende 3 dagen haalt mij exact op tijd om 1 uur af in het Vizano hotel in Mwanza.
Na 2.5 uur rijden op de 2 baans asfalt snelweg richting Nairobi door allerlei Tanzaniaanse dorpen slaan we links af richting Serengetti.
We vervolgen onze weg over een onverharde weg naar de ingang van het officiële Serengetti reservaat.

Het duurt niet lang of Sef maakt me attent op de eerste gazellen( nee geen fietsen),wildebeesten,glansspreeuwen.
Een zwijnen familie , allen met de staartjes omhoog steekt plotseling de weg over.
Vader voorop met zijn geweldige 4 snijtanden. Wat een verschil met het kroondomein in Apeldoorn.
Na een tijdje verder gereden te hebben geniet ik nog meer van het landschap en van vele wilde dieren,plotseling ziet Sef een paar gieren hoog in de boom zitten. Hij zegt niet veel maar zijn haviksogen hebben het signaal gegeven dat er iets te beleven valt.
Hij wijst met zijn vinger richting een schaduwrijke boom. Ik zie alleen maar geel gras. Hij begrijpt niet dat ik niets zie.
Daar ligt vader leeuw met grote manen onder de boom uit te buiken.
10 Meter van de leeuw zit een jakhals met spitse snuit te wachten op de dingen die komen gaan. Een boom verder op zitten 10 gieren hongerig hun kans af te wachten.
De jeep zwenkt plotseling een rivierbedding in en daarna stijl omhoog.
Nee 4 wiel drive is hier geen luxe
De spanning neemt toe. Ik draai achterin alle raampjes voor alle zekerheid maar dicht.
Sef zoek met zijn scherpe ogen de omgeving af. Zoekt naar de leeuwinnen die altijd het vuile werk voor pappa leeuw opknappen.
Met veel geronk rijden we hotsend de rivier bedding uit.
6 Gele ogen staren mij 2 meter van de auto aan. Het water loopt over mijn rug.
Leeuwen kijken is leuk maar zo dichtbij hoeft voor mij nu ook weer niet. Tot mijn verbazing doet Sef mijn raampje elektrisch open vanaf de bestuurdersplaats.
Ik dacht alles onder controle te hebben. Maar ik zoek m’n zakdoek om mijn voorhoofd wat te deppen.
Brrr het loopt met straaltjes over mijn rug
Sef probeert mij gerust te stellen wat hem niet goed lukt. Zou ik mijn Trixie nog zien ?
Een van de leeuwen draait op haar rug alsof we lucht voor haar zijn.
Sef vraagt lachend met zijn bruine kop “geen foto maken?”
Ik was het van de angst helemaal vergeten. Ik maak echt een paar prachtige shots.
Na goed spieden zien we de prooi.
De half afgevreten zebra ligt er wat zielig bij.
De hyena’s,jakhals,arend en gier zullen nog even op hun beurt moeten wachten.
De familie leeuw is nog niet uitgegeten.
Ieder op zij n beurt.
Morgen zal er werkelijk niets meer over zijn van het karkas.
Het schemert al en het wordt tijd om naar de lodge te vertrekken
Linda verwelkomt mij met een vriendelijk karibu met een heerlijke vruchten punch in de Mbalagetti lodge.
De receptionist legt alles uit, daarna neemt een Masai krijger met speer het over en brengt mij naar mijn bush suite op palen.
Ik volg het reukspoor van de Massai in het donker .We klimmen omhoog naar het huis op palen
De Masai boy waarschuwt mij alles dicht te houden tegen de brutale bavianen.
Ik puf even uit op mijn waranda met een super uitzicht over de Serengetti.
Wat een rust wat een stilte wat een weidsheid.
In de verte hoor ik de hyena lachen.
Geen verkeer alleen maar de geluiden van de natuur bij een zonsondergang die heel de omgeving in een rode gloed zet.
Een paar zwijnen doen zich voor de deur nog even te goed aan jong gras.
Na een heerlijk diner in het restaurant met een schitterend uitzicht,drink ik nog een glas heerlijke Merlot aan de bar en geniet ik van de Afrikaanse sterrenhemel.
Daarna wordt ik door de Massai weer thuis gebracht.
Het hemelbed met rondom muskieten net staat op me te wachten.
Ik probeer in slaap te vallen maar de bavianen houden de avondsluiting op mijn dak.
Zo te horen hebben ze het niet over de Heidelberger catechismus.

Een leeuw sluipt zachtjes mijn trap op en ritselt aan de deur.
Ik zie zijn gele ogen in het donker door het raam kijken.
Hij strekt zijn poot met uitgestrekte nagels en dan………
Met een schreeuw word ik wakker!
Gelukkig het is maar een droom.


Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Tanzania, Dodoma

Wim

Actief sinds 11 Juni 2011
Verslag gelezen: 185
Totaal aantal bezoekers 10258

Voorgaande reizen:

30 November -0001 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: